بسم الله الرحمــن الرحیـــم
رسیده روز جدایی آسمان "بی تــو
من آن شدم که نماند به سینه ،جــــآن "بی تــــو
شکسته سنگ صبوری که ناله اش ببرم
بگو کجــا گله سازم ز این زمـــان "بی تــــو
جهــآن بدون تو زلفش چه بد برآشفت و...
تو شـــانه ای و چه آیــد بر این جهـــآن "بی تــــو
امیر آیــه ی غربـت!مسیـــح ِ قــلب ِ زمیـــن!
بیـــــآ فـــدآی نگــــآهـــت، که بی کسان "بی تــــو . . .
_ دوباره بــوی دل ِ خــون به کامشـــآن خـــوردهـ
و مـــا، شکستـــه پــَر و بـــآل؛ بی امـــآن "بی تــــو . . .
_ فقــط دوبــآرهـ و صــدبــآرهـ هم زمیــن خــوردیـــم
به "یـــاعلی" گــره بُگشــودهـ ســـائلان "بی تــــو
کجـــآیی حــضرت ِ خـــورشیـــد؟ نــــورِ ایــن ظــلمـــت!
کــجــــآ روَم ؟به کــه نــآلـــَم ، ز نــــآی جــــآن "بی تــــو؟
مــَن و طــَنین ِ نگـــآهی و قــَلبِ بشکستــه . . .
مــَن و دلــی که فقــط شد غـــَم و فــغان "بی تــــو
بــَر این جدایی و تبعــیــــدِ حـــَضرتت سوگنــــد؛
منــــَم دلیــلِ جـــدایی . . . ولی چنــــان "بی تــــو . . .
_ بــنــــآلـــَم از غـــَم هجـــرَت که عـــآشقـــآن گــوینــــد؛
چه غربتـــی بِکشیده ست نیمــه جــــآن "بی تــــو
و بـــآز ، حضرتِ بـــآران! تــــو را صــــدآ کــردم
کویـــرِ خشــکِ دلــــَم ، می شــود چه ســـآن "بی تــــو . . .
غــروب و " و انتظـــروا " را گـــره زدم بــآهم
خــــدآ . . . چه حـــآلِ عجیبی . . .
شود بیــــآن
"بی تــــو ؟
سرودهـ 27 دی مـــآهـ 1393
ســـآعت 7 صبـــح
"یـــه منتظـــر
* دلــ نوشت
__________________
کـــآش پریشانت شویم بـــآز . . . مثل پیش تر هــا....
خدانکند نبودنت عادتمان شود...
امن یجیب بخوان برای دلم ای "آقـــای دلــم!
عشق و جنونت را آرزو کن برای دلــم . . .