بسم الله الرحمــن الرحیـــم
رسیده روز جدایی آسمان "بی تــو
من آن شدم که نماند به سینه ،جــــآن "بی تــــو
شکسته سنگ صبوری که ناله اش ببرم
بگو کجــا گله سازم ز این زمـــان "بی تــــو
جهــآن بدون تو زلفش چه بد برآشفت و...
تو شـــانه ای و چه آیــد بر این جهـــآن "بی تــــو
امیر آیــه ی غربـت!مسیـــح ِ قــلب ِ زمیـــن!
بیـــــآ فـــدآی نگــــآهـــت، که بی کسان "بی تــــو . . .
_ دوباره بــوی دل ِ خــون به کامشـــآن خـــوردهـ
و مـــا، شکستـــه پــَر و بـــآل؛ بی امـــآن "بی تــــو . . .
_ فقــط دوبــآرهـ و صــدبــآرهـ هم زمیــن خــوردیـــم
به "یـــاعلی" گــره بُگشــودهـ ســـائلان "بی تــــو
کجـــآیی حــضرت ِ خـــورشیـــد؟ نــــورِ ایــن ظــلمـــت!
کــجــــآ روَم ؟به کــه نــآلـــَم ، ز نــــآی جــــآن "بی تــــو؟
مــَن و طــَنین ِ نگـــآهی و قــَلبِ بشکستــه . . .
مــَن و دلــی که فقــط شد غـــَم و فــغان "بی تــــو
بــَر این جدایی و تبعــیــــدِ حـــَضرتت سوگنــــد؛
منــــَم دلیــلِ جـــدایی . . . ولی چنــــان "بی تــــو . . .
_ بــنــــآلـــَم از غـــَم هجـــرَت که عـــآشقـــآن گــوینــــد؛
چه غربتـــی بِکشیده ست نیمــه جــــآن "بی تــــو
و بـــآز ، حضرتِ بـــآران! تــــو را صــــدآ کــردم
کویـــرِ خشــکِ دلــــَم ، می شــود چه ســـآن "بی تــــو . . .
غــروب و " و انتظـــروا " را گـــره زدم بــآهم
خــــدآ . . . چه حـــآلِ عجیبی . . .
شود بیــــآن
"بی تــــو ؟
سرودهـ 27 دی مـــآهـ 1393
ســـآعت 7 صبـــح
"یـــه منتظـــر
* دلــ نوشت
__________________
کـــآش پریشانت شویم بـــآز . . . مثل پیش تر هــا....
خدانکند نبودنت عادتمان شود...
امن یجیب بخوان برای دلم ای "آقـــای دلــم!
عشق و جنونت را آرزو کن برای دلــم . . .
" هــو المحـبوبــــ
سخت است پس از اینهمه ، باز نوشتن در اینجا . . .
از خــدآ توفیق دوباره مسئلت دارمـ برای "دلتنگ نامه" نوشتن های دوباره ام . . .
و آرزو میکنــم از صمیم قلب؛
که مــولای مهربانــَم!
خــدانکنــَد
حتی لجظه ای
غمت، دوری ات ، هجرت، و این همه نابسامانی نبودنت و هزاران درد که در پی غیبتت می بارد ،
برای قلب سیاهم
عادی شود . . .
"بگذار همیشه بسوزم به پای تو
من زنده ام که بمیرم برای تو"
بعد از این دلـ نوشته ها که قلم الانم بود،
سروده ناقابلی را که مربوط به محرم یا صفر امسال است و
درد دلی ست با ارباب
تقدیم میکنم به حضرت عشق . . .
"امید که قبول افتــد. . .
اشکی که ریخت، لطف تــو بود و دعای تو
ورنه گدا کجا و روضه کجا و عزای تــو
دلواپــَســم برای دلــَم . . . شد هوایی ات
دلــواپسی کـــَم است . . . تـــَمامَــم فــــَدای تــــو
بــَزمـَت تمام . . . نوحـه تمام و مُحــرّمت
عـــــالَم کم است برای صــفا در مــنای تـــو
منـ را ببخش . . . نوکری ات هم نکرده امـ
آهـ ای حسیــنـــ ! چه دارَمـ برای تـــو؟
آقــا! چه بـوده نصیبت ز حال من؟
مــَنــ ؛روسیـــاهـ . . . ولی مبتــلای تــو . . .
جــــآنــَم ! حُسینــــ ! میدهی این آرزوی من؟
شرمنـــده امـ ولی . . . نــَفَسی . . . کــَربــلای تــــو
" عـــآقبتــــ در تـب عشقـــت دلــِ منـ خـــواهد مُرد . . .
جــــآی نذری حـــَرَمـ ، این دلـِ منـ حســـرَت خـــورد . . .
*یه منتــظر
و سخن آخــر اینکه :
فــآطمیــه، جـــآن می بـــَرَد . . .
جــــآنـــَم رفتـــهـ . . .
التــماس دعـــآ مـــادَر . . .
یـــا زهــرا روحی فداک . . .
بسم رب المهدی(عج )
ـــــــلام پرمهرترین آغوش
ــــــلام تنهاترین معبود
ـــــلام آیه آیه لمس دردهایم
ــــلام واژه های التماسم
مهربانــم ! لحظاتم گذشت . . . نشد که بازگو کنم بغض-واژه هایم را در این دیار مجازی . . .
معبودا ! نبودم آنچه تو میخواستی. . . اما باز جز خودت که میتواند برسد به دادم ؟؟. . .
من . . .این همان مانده در بن بست دنیایت؛ خواهش و التماس و نیازم این است فقط؛ دستم را بگذار در دست خودت ؛ تنهایم مگذار خدایآآآ...
به حرمت این ثانیه های آخر ماه رحمتت....رحم کن بر بنده ی حقیرت...
خدایا...
اصلا بیخیال حرف های اضافه ام....
فقط خداجان
آدمم کن . . .همین...
درد نوشتــــ :
کاش نسوزد دلت از نظاره اعمالم. . .
کاش نشکند بغض هر روزه ات بر بی حرمتی های من. . .
آقای دلـــَم...دعا بکن بر حـــالَم
"بارالها بحق این لحظات ،سوختنهای دل هامان را از دیدن و صبر بر این همه جرم و جنایت قوم خدانشناس ، با نابودی شان تسکین بخش...
"هو المـــحبوب
هــوای روی تــوأم آمد و دلـــَم شد مست
کجائی باده ی جانم؟بیــا که جانــَم رَســت
غــریب تــر ز منــِ بی نوا که میخواهی؟
نــواز تشنــه ی کامت به یک نــظــَر ای هــست !
کنون که خسته دلی کرده خانه ام ویــران
بیا رهــان دلــِ تنگی که مبتلای توأست
نه هیچ شور و نــوائی نمیکنــَد شــادَم
منــَم اسیــرِ دو چشمـــت؛قسم به روز الست
نمانده طاقت هجرم؛نمانــده در دلــ صــبر
هـــلول کن مــهِ تابان ، دلم فتاده به دست
طبیــبِ حــالـِ پریــشان ! دلــَم تــو را خواهــَد
"قشنگــ تر ز تمنـــا! تبــَم چه با تــو خوشَستــــ . . .
*دلـــ نوشت:
- یــا حضــرتِ عشق! آیه ی دلتنگی
دل را که نمی شود به نامت خوش کرد
ما دست ِ نوازش تو را میخواهیم
ماه دل ما!حضرتِ سلطان! برگــرد...
- خداروشکر که دستــَم ، قلــبم و چشمان روسیاهم هنوز از توست و برای تو ...
- بعد از این همه تأخیر بالاخره شد که دو دلـ نوشت را که برای خودم خیلی عزیز است (البته چون برای توست) تقدیمتان کنم
البته قصدم همان اولی بود...پای دلنوشت دومی را باز خودت خواستی که بنویسم...تشکر میکنم آقای قلبــَم...
- در آخر هم ســلام !
و التماس دعا
برای فرج
برای عاقبت بخیری مان
و برای کنکوری که درپیش دارم!
بسم رب الحسینـــ (ع)
مـــا را گدای حرم یار نوشتنــد
آشفته ،پریشان غم یار نوشتنـــد
جز عشـــق نشد مقصد و مقصود دلـــِ ما
مـــارا همه مجنون به خــم یـــ ــار نوشتنـــد
کـــآن زلــف پریشان همه را داده به بادُ
دیـــوانه ی یک دم نــظرش قلب سیـــاهُ
عاشق نــَبُوَد هر که بگوید که مرا در هوس روی بجــز یــــ ــار نوشتنـــد....
کــآن چشم سیــه بــرده دلــ و دیــنـــ و سرشتـــم
کَ از خاک بهشتــ است فزون برکتــ خـــاکی که به یُمـــنــِ قدمتــ مُهرِمدامـــش همــهـ "تـــربـــتـــ اربــــابـــــ" نوشتنــــد...
"سرودهــ یکــم محرم الحرام
"یـــه منتظــر
بسم رب الحسیــنـــ (ع)
صـــد شکر که سینه زن شـــدم پای غمتـــ
صـــد شکر مرا نشانده ای در حرمتـــ
صـــد شکر به اشکی که به دل بخشیدی
لایق نشدم "تـــو داده ای از کـــرمــتــــ
"سروده یکم محرم الحرام
"یه منتظـــر
بسم ربی
التماس و دعا و نیایش
شام من را خدایا سحر کن
بگذرانم ز بیخود شدنها
آری من را ز خود بی خبر کن
نه که آنی و نه کمتر از آن
واگذارم مکن بر بجز خود
بر دل من بیفشان نگاهت
زاین جهانم جهانی دگر کن
لذتی بود که ایوب صبــوری میکرد؛
او تــــو را داشتـــ چــهـ میخواست دگــر از عــــالم؟
دلـــ نوشتـــ:
و مثل همیشه بــاز ؛ یک بغل نیاز
و
التــماس دعــآ...
"یــه منتـــظـــر
بسم رب المهدی(عج)
این روزها میل گفتنم هست و حس گفتنم نیست.
این روزها خیال گفتنم هست و رمق نوشتنم نیست.
لب بگشا و دستی بالا ببر...
که دستان تو باز میکند گره از کار چون منی بی سروپا که گره خورده است تمام دنیایم...
و سخت تر آنکه گره خورده است هردو دنیایم...
من میان هجمه این همه درد و تو...
تو کجائی؟؟
من بارها و بارها بخش کرده ام واژه "درد" را
و همیشه برای من
جز یک بخش نبوده است
و حالا
مانده ام در اینکه
چرا سهم من از همین یک بخش شده "بی نهایت "
خودت خوب میدانی همین درد بینهایت مرا
و
آن نگاه های رحیمانه ات است که بدتر میسوزاند وجودم را و از من همان خاکستر برباد رفته ای می ماند
که باز هم در اوج هیچ بودن تو را میخواند
خـــدای من
خـــدای کریم من
من همانم که در دریای بی قراری از تو سروده ام
گرچه امواج غفلت هر دم به سوئی رانده مرا...
من همانم که هر بار پس از آن همه شرمساری و بی آبروئی نزدت
چشم از همه عالم بسته
از تو فقط تو را خواسته ام
و ماندنت تا همیشه برای دلم را...
مهربانترینِ من!
میدانم که برای تو هیچ نبوده ام جز مخلوقی که شاید از خلقش لذت که نبردی هیچ، گاه گاهی خواستی تا نباشم و نبینی این سربه هرجا کوفتنم را و این سر به هوائی های مدامم را...
میدانم که از منِ ناچیز حتی دمی بندگی برای تو سر نزد که فخر بفروشی برایش نزد ملائکت...
میدانم که هربار فقط ستارالعیوبی تو بود که نجاتم داد...
و شرمساری ام را افزون کرد..
میدانم که جز تو هیچ کس نمیتوانست و هیچ گاه نخواهد توانست چشم بپوشد از بی پروائی ها و خطاهای من...
که جز تو هیچ کس غفار الذنوب نبوده و نیست ...
و حالا باز زمزمه میهمانی ات پیچیده
و
باز سرمست میشوم از عطر نفس های مسبّحش
و
باز شرم میکنم از تو و رأفتت
که منِِ هیچ را هم راه داده ای باز
با همه نداری ام
و
باز حسرتی ست به دلم ...
کـربلا
و
یک نظر دیدار یار...
که انگار گره خورده ماه رمضان و محرم ت باهم ...
اینبار اما چه زیبا و دلنشین گرهی...
*****
آقای دلــم سلام.
حرفم نیست فقط...
فقط تبریکی و حسرتی...
حسرتی که کاش میپیچید هوای عطر نفسهایت اندکی در هوای غبارآلود دلم...
همین...فقط دعــایم کن...
و هربار که میگویم دعایم کن
تمام وجودم بغض میشود که بگو
جانم فـــدای دعاکردنت آقـــا...
این بار هم تو ببخش که ناقابلی فقط آرزو کرد...
***
دلــ نوشتــ:
*بالاخره رخصت نوشتن داد...چه مبارک سحری بود و...
*حلول ماه مبارک رمضان را خدمت تمامی دوستان بزرگوار تبریک عرض میکنم و ازهمگی التماس دعا دارم...
*آقاجان اعمال ما بی محتواست تو دعا کن مقبول افتد وتو دعا کن باخدا باشیم ...
*کاش رمضان آخرمان نباشد و کاش "رمضان بی تو" مان نباشد دیگر...
*فرمود این دعا را زیاد بخوانید که در حقیقت دعا برای فرج ماست:
اَللّهُمَّ اَدْخِلْ عَلى اَهْلِ الْقُبُورِ السُّرُورَ
اَللَّهُمَّ اَغْنِ کُلَّ فَقیرٍ
اَللّهُمَّ اَشْبِعْ کُلَّ جایِعٍ
اَللّهُمَّ اکْسُ کُلَّ عُرْیانٍ
اَللّهُمَّ اقْضِ دَیْنَ کُلِّ مَدینٍ
اَللّهُمَّ فَرِّجْ عَنْ کُلِّ مَکْرُوبٍ
اَللّهُمَّ رُدَّ کُلَّ غَریبٍ
اَللّهُمَّ فُکَّ کُلَّ اَسیرٍ
اَللّهُمَّ اَصْلِحْ کُلَّ فاسِدٍ مِنْ اُمُورِ الْمُسْلِمینَ
اَللّهُمَّ اشْفِ کُلَّ مَریضٍ
اَللّهُمَّ سُدَّ فَقْرَنا بِغِناکَ
اَللّهُمَ غَیِّرْ سُوءَ حالِنا بِحُسْنِ حالِکَ
اَللّهُمَّ اقْضِ عَنَّا الدَّیْنَ
وَاَغْنِنا مِنَ الْفَقْرِ
اِنَّکَ عَلى کُلِّ شَىءٍ قَدیرٌ
بسم رب المهدی(عج)
نه لایقم که نگارم به عشق جانانم
نه خوب پیش دوچشمت که میبرد جانم
منم همان که دعایت ضمانتش کرده
براین صفت که بنامند "منتظر"نامم
دمی سکوت تو شعر را بهم میریزد
بخوان!کاز نفس توست کل اشعارم
دلــ نوشت:
*چندبیتی بود هدیه سالروز امامت مولایم...
نشد که کامل شود
و
نشد که به موقع تقدیم شود...
*کــاش دستت بشود ضامن دلـــمـ
*کاش أمن یجیب بخوانی بر التمــاس این روزهــایمـ
*بی نهایت محتاج دعای شما خوبانم
حالا که واژه ها به عشق تو گم میشود بیا
حالا که بغض ،واژه واژه ، غزل میشود بیا...
"یــه منتــظر